Luxe dag Bangalore
We zijn alweer bijna een week op onze stageplek. Het was (en is) weer even erg wennen, maar we zijn ervan overtuigd dat we hier de komende 6 weken wel doorkomen. Hoe? Met ieder weekend een of meer dagen Bangalore in zicht! We hebben onszelf beloofd dat we ieder weekend tenminste één dag fatsoenlijk gaan eten in de stad en dat we ons dan even alle luxe permitteren die er maar te halen valt. Gisteren was zo'n eerste dag van ‘armoede' naar luxe. Heerlijk was het om van die hele campus weg te rijden, wetend dat we een uur later in Bangalore zouden zijn! Myrthe voelde zich alleen (nog steeds) echt helemaal niet lekker. Alles wat ze eet komt er al een hele week meteen weer uit. Na rustig opstaan konen we gelukkig wel nog vertrekken.
We schrokken onderweg weer ontzettend van alle armoede in het dorpje Mathagondapalli en alle dorpjes die daarna kwamen. De mensen hebben hier echt helemaal niks. Alle muurtjes storten van ellende weer in en overal hangen stukken plastic als dak of ander provisorisch ding. Niet gek dat de mensen hier niet oud worden!
Eenmaal in de verkeerschaos van Bangalore voelden we ons geestelijk weer helemaal goed. De weg kennen we ondertussen ook al een beetje. Langs een grote fabriek waar riksja's worden gemaakt, daarna de grens tussen Tamil Nadu en Karnataka (met de nodige storing in het telefoonnetwerk) en dan de brug naar de stad. Lichamelijk liet het helaas nog wel wat te wensen over. Mijn maag begon (weer) te knorren van de honger, wetend dat ik nog maar heel even moest wachten totdat ik weer het lekkerste van het lekkerste eten binnen zou krijgen. We zijn trouwens naar Bangalore gebracht met een persoonlijke taxichauffeur. Die is de hele dag bij ons gebleven en reed ons waar wij wilden. Hoe ideaal is dat?! En dat voor maar 20 euro pp voor de hele dag! Allereerst gingen we lunchen in ‘ons' UB City. Een heel rijk gebouw in Bangalore. Wauw, wat een oase toen we daar binnenliepen! De lucht voelde een stuk zachter, we zagen blanken en rijke, normaal geklede Indiërs! Heerlijk! Meteen zijn we gaan zitten in het restaurant waar we eerder hadden gegeten met de groep. LANGZAAM eten was ons motto (voordat weer meteen alles terugkomt). We dronken cola alsof het een hele dure champagne was en we aten eendenborst, mozzarella en bruchetta alsof het eten van beluga was. Wat was dat genieten! Terwijl het eigen vrij normaal eten is voor westerse begrippen. Mama, ik zal nooit meer klagen over een aardappel!! Helemaal voldaan liepen we nog even langs de apple store en langs een winkeltje met interieurspullen. Wat rook het daar lekker! Een beetje lifestyle op z'n Indiaas. We kochten meteen kleine kaarsjes met jasmijn-geur en we hebben allebei een fatsoenlijk kussen gekocht. Die van mij helemaal van Satijn! Wat een luxe.
Eenmaal terug in de parkeergarage lieten we ons naar ‘forum' rijden. Een gigantisch winkelcentrum waar we esprit, benneton, samsung, samsonite enz. zagen liggen. Lekker rondgelopen daar en eindelijk schoenen gekocht. Anoek is er zeker weten jaloers op en ik ben blij dat ik eindelijk ook van die leuke kralen-slippers heb!
Daarna hebben we nog even boodschappen gedaan: poetsmiddelen om te tent eens echt goed schoon te maken, cola, chips, koekjes, meloenen, vorken (!), sponsjes. Even wat dingen om het leven ons op de campus wat gemakkelijker te maken. Met weer een gigantische lading zakken kwamen we weer aan bij onze lieve chauffeur die z'n auto alleen maar kleiner zag worden door al die zakken.
Next? Vroeg hij ons. UB City! We gingen weer terug naar ons heerlijke luxe oord. Daar hadden we afgesproken met een paar studenten uit onze introgroep om samen nog een keer in dat restaurant te eten. Dat was gezellig! Even al onze ervaringen uitwisselen en weer eens dialect praten tegen anderen. We hebben afgesproken dat we vaker in de weekenden samen komen. Na weer ontzettend lekker te hebben gegeten (peper steak!) moesten we weer terug naar onze chauffeur. Die bracht ons als voldane westerlingen weer terug naar het armoedige Azië. Met Myrthe ging het de hele dag goed (op nog een aantal vervelende wc-bezoeken na).
Om 12 uur vielen we in slaap in onze eigen hut. Mijn missie van vandaag: schrobben! Kalk weghalen, schoonmaken! Myrthe's missie: ors drinken (vochtbalans herstellen), slapen, naar de wc gaan. Gelukkig kan ze er wel nog af en toe om lachen. Hopelijk is het maandag allemaal over!
Reacties
Reacties
Wat kun je je dan rijk voelen he ? goed dat jullie daar van hebben genoten !! jammer dat het met Myrthe niet goed gaat. drinken en alle fruit uit de schil (zeker ook banaan) is heel belangrijk. Hopelijk helpt de ORS en voelt ze zich snel weer beter. Anders zou ik niet te lang aarzelen met toch even een arts. Dit mag niet te lang duren en is met iets stevigers oplosbaar.
Fijn dat we je ook weer even spraken en zagen via skype: en wat een schitterend kussen en mooie slippers ! Er is nu al iemand jaloers hier ! Poets maar lekker (niet te veel he, veel te warm !). Lieve Vivi, zet 'm op, hou jullie haaks ! En neem vooral ook RUST !
Veel liefs weer !
Hoi lievie! T is gelukt: bin noe al jaloers hahah!! Bin benuujd! Euver Myrthe: gank eg ner zsm noa n arts. Dat woar aug t advies es veer get heie, zelfs get kleins! Geluif mich, kins in zo'n landen heeeele gekke dinger oploupe dua geweun ff goan! Xxxx
Hallo Vivianna,
Ik volg jullie avontuur nauwkeurig en ik moet zeggen dat ik best jaloers op je ben. Ik leer onzettend veel van je en wat je schrijft over die lezing van die neurochirurg is me uit het hart gegrepen!
Als ik oom Harm niet was tegengekomen had ik mijn plan om ontwikkelingswerk te gaan doen doorgezet hoor. Met dit pad in mijn leven ben ik heel erg gelukkig geworden, dat weet je. Maar dat weet je allemaal niet van te voren hè. Had ook anders kunnen uitpakken. Alles is een keuze van mezelf geweest, en daar heb ik geen spijt van gehad gelukkig.
Geweldige vondst om het weekend even bij te tanken met de anderen in de stad. Zijn hun ervaringen vergelijkbaar op hun sageadressen? Maken zij ieder ook verslagen van deze reiservaringen? Jij zou er een mooi boek van kunnen samenstellen tzt want schrijven hoeft niemand je meer te leren. Meisje, wat een gave!! Het boek zou een eyeopener kunnen worden voor leeftijdgenoten in deze westerse maatschappij en bovendien zou je er veel mee op gang kunnen brengen bij allerhande organisaties. De opbrengst kun je dan voor een deel in je eigen project stoppen in een derdewereldland. Want ik denk zomaar dat jij hier iets mee gaat doen met deze ervaring. Dat is niet over en uit als je thuis komt. Voor nu is het belangrijk dan dat je zoveel mogelijk info verzameld natuurlijk. Nou ja je hebt een hele groep die jou dat verschaffen kan..........Ik fantaseer even teveel misschien, maar denk er eens over.
Myrthe neemt nu ors, en dat is het beste wat ze doen kan natuurlijk, maar kookt ze het water goed dóór voor ze het consumeert en gebruikt ze immodium om de buikloop te stoppen? Het heeft niet veel zin als ze alle ors en goede water constant naar het toilet brengt. Ze moet nog 6 weken en die darmflora is al voor een deel uitgeschakeld nu. Voor ze dat weer heeft opgebouwd zijn jullie alweer terug. Het is echt wel belangrijk dat ze nu niet meer leegloopt! Jullie zijn er al 14 dagen. Vraag je leiding of je even met een arts mag praten voor overleg en dat hij jullie elke 14 dagen even spreekt. Het is maar een idee hoor maar het is zo zonde als haar darmen iets oplopen waar je NU iets aan kunt doen om erger te voorkomen. Bovendien loopt haar weerstand heftig terug waardoor ze ook van andere dingen ziek kan worden door overgevoeligheid. Niet leuk, sterkte ermee.
Ik ben benieuwd naar de volgende verslagen en wens jullie nog geweldige ervaringen. Dikke kus van tante Marianne
Hoi Vivianna,
Heet een van de studenten misschien Guusje Marx?
Wil je haar dan de groeten doen van mij.
Zij heeft stage gelopen op het Maartenscollege en zit ook op Hoge School Zuyd.
Groetjes en toi toi toi!
Ha lieverd!
Allereerst bedankt voor je lieve verjaardagswens gisteren, leuk dat je daar nog aan dacht tussen al die mooie maar heftige belevenissen door! Ik hoop dat jullie zowel fysiek als mentaal een beetje zijn bijgetankt in Bangalore, en dat jullie vol frisse moed aan de nieuwe stageweek beginnen, in een schoner huisje en hopelijk met minder toiletbezoek voor Myrthe. Een vriendin van mij is nu ook met een groep Nederlanders in India, als reisleidster (geen idee waar ze nu precies is maar ze gaan volgens mij een groot deel van het zuiden door), als er iets is wat zij kan doen voor Myrthe moet je het maar even laten weten.
Succes komende dagen, ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal!
Dankjulliewel allemaal voor de ontzettend leuke reacties! Myrthe houdt het inmiddels allemaal een beetje binnen en het gaat al wat beter met haar.
Tante Marianne: Dat van dat boek lijkt me een heel erg goed (en leuk!) idee! Wie weet . Jaklien: één van hen heet inderdaad Guusje! Ze zit alleen een uur of 7 van mij vandaan en ik zie haar niet meer. Sorry!
Blijf vooral reageren allemaal, super leuk om te zien/lezen!!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}