Gisteren was het weer zo ver: een heerlijke dag naar ons Bangalore! Het voelt zo langzamerhand als thuis! Dat hadden we in die eerste emotioneel zwakke week toch nooit kunnen denken.

We vertrokken om 10 uur 's morgens weer met onze inmiddels vertrouwde taximan richting de stad. Maar voordat we bij de hoofdingang van de campus waren, hadden we al heel wat meegemaakt...

We stonden op om kwart voor 9. Ik ging ‘lekker' (koud) douchen, Myrthe was alvast aan het eten. Myrthe: 'Als er dadelijk geen water is ben ik om te verrekken!'. Myrthe gaat douchen, draait de kraan open: GEEN WATER! Myrthe om te verrekken. En natuurlijk moest het zou zijn dat een kwartier voor vertrek weer enigszins water uit de kraan kwam. Myrthe is over de wc heen gaan hangen en ik heb met een emmertje haar haren nat gemaakt. God wat voelde ze zich toen even fris. Met de nadruk op even. Want toen we na 10 minuten lopen bij de hoofdingang van de campus aankwamen waren we volledig bezweet. Wat een hitte! Het is zo jammer dat we geen korte broek aan kunnen hier. Maar goed, de ramen van de taxi zouden toch wel weer lekker milieubewust allemaal wagenwijd openstaan, dus we zouden wel afkoelen.

Na ander halfuur rijden waren we weer in het overvolle Bangalore. Heerlijk! We lieten ons naar het Ashley inn hotel rijden (eerste hotel in Bangalore). Wat geweldig om daar weer even te zijn! Ook al hebben we ons daar die eerste week zo ellendig gevoeld, het is onze thuisbasis in India. Het meisje achter de ‘bali' (houten bureau) herkende ons en verwelkomde ons heel vrolijk. We hebben daar even al onze overnachtingen in Bangalore alvast vastgelegd. We slapen er een nacht met pappa en mamma, nog twee nachtjes na onze stage en de laatste week in India ook. We hebben meteen taxivervoer kunnen regelen richting vliegvelden en natuurlijk kregen we weer 10% korting. Super!

We staan weer in het ‘grote' administratieboek van Ashley inn. Na al die boekingen zijn we weer snel boodschappen gaan doen. Chocopasta, penne, meloenen en liters water. Onze taxichauffeur stond natuurlijk weer netjes te wachten in de parkeergarage. Wat zijn we toch luxepaarden!

Na het boodschappen doen, hadden we toch wel heel erg veel honger. 'Next?' Kon onze perfect Engels sprekende chauffeur uitbrengen. 'UB City!' Yes, etennn!!!!

Bij UB City zijn we weer heerlijk tot rust gekomen. Quiche Lorraine, overheerlijke toetjes, koude cola en blanke mensen om ons heen. Jullie kennen het walhalla-gevoel inmiddels wel.

Na de overheerlijke lunch zijn we naar commercial-street gereden. Dat schenen drie straten te zijn met heel veel winkels, ook naar Europese stijl. Heel veel winkels klopte. Europese stijl iets minder. We waren de enige blanken en het was VIES op straat! Wel weer geweldig om even in een cultuurshock terecht te komen, want dat was het zeker. Bedelende kinderen en moeders, mannen die ons hun winkel in wilden hebben, zwerfhonden, koeien, hitte! Maar wat ontzettend energievretend ook. We waren blij toen we een Europese winkel vonden met westerse muziek en airco. We hebben daar ook zeker een uur doorgebracht. (Het is trouwen ongelofelijk, maar ik heb daar zelfs een broek in maat 36 gekocht. Hellen, misschien kunnen we nu toch wel samen doen met kleren. Je droom komt uit!)

Volledig uitgeput en uitgezweet (sorry dat ik dat er steeds bij typ, maar dat is echt een deel van ons dagelijks leven hier!) lieten we ons naar church street rijden. De straat waar we vorige week ook hebben gegeten met de groep. Dit keer een ander restaurant uittesten. Myrthe en ik zaten daar al om half 6. De rest van de groep (de andere Nederlandse studenten) kwam pas aan om kwart over 7. Maar niet getreurd, we kregen gezelschap van een Deense jongen die daar helemaal in z'n eentje zat te eten. Hij zou 's nachts terug vliegen naar Denemarken en zocht waarschijnlijk een middel om wakker te blijven. Was gezellig! Myrthe en ik moesten om 8 uur helaas weer terug. Heel erg jammer, want het was net zo gezellig met iedereen! Maar we hadden in ieder geval weer een super leuke dag in Bangalore gehad en onze buikjes goed rond gegeten.

Om 10 uur (weer een uur te laat, maar ach) kwamen we aan op de campus. Meneertje taxi bracht ons natuurlijk weer tot voor de deur en hielp ons met al onze zware tassen slepen. Weer 2000 Roepie verder. Maar dat heb je wel voor zo'n dag over!

Na nog even lekker te hebben gebeld/gesmst met Rick (Het moet even gezegd worden: wat gaat het ondanks de grote afstanden de lange duur goed!)ben ik als een blok in slaap gevallen. Dat was overigens nadat Myrthe nog achter twee kikkertjes in onze badkamer had aangerend. Die lieten ons ook weer zo fijn voelen dat we weer back to basic waren. Vandaag gaan we keihard werken aan onze huge opdracht, zodat we volgend weekend niks meer hoeven te doen. Sterker nog: we hebben er geen tijd voor! Volgende week zondag gaan we met een deel van onze Nederlandse-studenten groep naar een concert van David Guetta in Bangalore! Hoe sjiek is dat! En het weekend daarna zijn pappa en mamma hier. Twee weekenden daarna zijn we spullen in aan het pakken. Wat vliegt de tijd!