'T is bijna zo ver: morgen kunnen we zeggen dat we op de helft zitten! Wat vliegt de tijd. Vorige week is voorbij gegaan als een sneltrein. Voor we het wisten was het weer donderdag, de laatste stagedag van de week. Deze week hetzelfde. Morgen is het alweer woensdag!! Het voelt als zondagavond. Hoewel.. zondagavond was een bijzondere. We hadden zondagmorgen geen ontbijt. Geen brood, geen stroom, geen water. Drinken konden we wel, maar eten was een ander verhaal. Even volhouden dan maar. 's Middags zouden we eitjes kunnen eten en noodles maken! Bijna flauw van de honger hadden we die lunch 's middags op tijd binnen. De energie die we daarvan kregen vloog er helaas per direct weer uit door ons gevecht tegen de hitte. 38 graden, geen enkele wolk en lange broeken. Tsja, en 's avonds dan maar weer een meloen. Nee, zondag was mijn dag niet! Ik voelde me ongelofelijk slap. Nu snap ik ook waarom alle mensen in die dorpjes hier zo hangen, zitten en liggen. En ook waarom er zo weinig van de grond komt! Geen enkel fatsoenlijk huis en zoveel viezigheid. Ze hebben gewoon de energie niet! Wat een ellende. En toch voelen ze zich ergens heel gelukkig. Drie hoeraatjes voor het geloof, de religie in India! Wat sleept dat de mensen erdoorheen.

Maandag begonnen we na de Assembly weer met onze eerste lesjes tekenen en drama. Zo gauw die kinderen binnen komen ben ik weer verkocht. Alsof ik dan een onuitputtelijke energiebron heb. Ik ben wel verschrikkelijk moe, maar ik kan gewoon verder. 'Miss, how long fly to Netherlands? Can I come with you?' vraagt een van de jongetjes. Ze zijn zo gefascineerd door ons. Vandaag was er een meisje jarig. We hebben het eerste kwartier van de les uitgetrokken voor het zingen van verjaardag liedjes. We zongen een Nederland liedje, want dat wilden ze zo graag horen. Ook lieten ze ons de liedjes horen die zij allemaal zingen. Prachtig wat een ritmegevoel al die kinderen hebben! Maar ja, dat moet ook wel als je op je achtste al traditionele dansles krijgt op school. Wat krijgen we een energie van dat samen liedjes zingen, cultuur delen! En het is ook zo leuk om te zien hoe de kinderen omgaan met onze opdrachten. Ze kregen vandaag kaartjes met situaties die ze moesten uitbeelden. Tijdens het oefenen lagen Myrthe en ik dubbel van het lachen. Wat een fantasie. Een groepje jongetjes pakte wat instrumenten en .. ja hoor, ze waren in hun verbeelding even de fanfare van de school! Alle gezichtjes staan ook altijd op lachen in onze lessen. Geweldig om te zien!

Daarentegen moeten we af en toe ook echt even streng zijn. Ze zijn zó enthousiast dat we er af en toe gewoon niet meer bovenuit komen. Vandaag kwam Deepa naar me toe met een stalen liniaal. Als ze niet stil zijn, mep je ze maar naar buiten. Ik wist me even geen houding te geven. Dat zou echt het laatste zijn wat ik zou doen, een kind er met een stalen liniaal van langs geven! We zien hier wel vaker dat de leerkrachten vrij agressief naar de kinderen reageren. Zo gauw ze doorhebben dat wij dat merken, stoppen ze. Maar zonder die agressiviteit zullen ze die kinderen toch ook nooit zo netjes in het gelid krijgen!?

Nog twee dagen en dan gaan we lekker uitrusten voor zondag. Het concert van David Guetta! De taxi is al geregeld en we mogen gelukkig zonder problemen wat later terugkomen. We zullen we om 12 uur altijd zijn, maar dat is hier natuurlijk verschrikkelijk laat. En dan komen pappa en mamma al bijna! Genoeg leuke dingen om naar uit te kijken dus :)