Gisteren zijn Myrthe en ik weer met onze vertrouwde taxi naar Bangalore gereden. Dit keer niet alleen voor de wekelijkse boodschappen en het gezonde, vele eten, maar ook voor een hele bijzondere ervaring die we nooit meer zullen vergeten. We hebben een concert van een hele bekende westerse DJ bijgewoond! David Guetta.

Maar .... Voordat we daar aankwamen, het kon ook niet anders, hadden we alweer het nodige meegemaakt.

We hadden de wekker op onze vrije dag voor de zekerheid maar vroeg gezet, zodat we niet zonder water (douche) zouden komen te zitten. Gelukkig ging dat goed, hoewel de hoeveelheid water minimaal was en Myrthe haar ontbijt heeft moeten staken om eerst de laatste druppels douchewater te gebruiken. Na minstens vier verschillende outfits te hebben aangehad, was ik eindelijk klaar.. Om me weer om te kleden naar iets anders, want voordat we bij dat concert zouden zijn, zouden onze kleren toch al helemaal bezweet zijn. Myrthe was ook goed bezig. Ze had haar outfit de avond van te voren al klaar. Totdat.. Myrthe uit haar nieuwe broek scheurde (!!!) en ze dus weer helemaal opnieuw kon beginnen. Hopeloos, want de broek die ze per se wilde had ze nog niet. Dus we zouden ook nog voor een nieuwe broek naar Bangalore moeten. Van Myrthe moet ik er even bij vermelden dat de broek scheurde langs de naad aan haar been. Niet dat jullie denken dat Myrthe opeens heel dik is geworden.

Nou, daar gingen we dan. Om half 11 lopend over onze hete campus richting taxi. Die stond natuurlijk al heel lief op ons te wachten. We lieten ons naar de eerste de beste shopping mall rijden, zodat we niet zoveel tijd zouden verliezen. We moesten immers op tijd bij de Bangalore Palace Grounds zijn (concertterrein), want daar stond de rest van de groep met onze kaartjes. In de shopping mall hebben we gelukkig vrij snel een nieuwe broek voor Myrthe gevonden. En natuurlijk allebei weer een nieuw T-shirt. Zonder nieuwe kleren terug komen uit Bangalore is voor ons ondenkbaar. Daarna hebben we snel een heerlijke (spotgoedkope) chickenburger gegeten bij MC Donalds om vervolgens snel boodschappen te doen. Snel? Dat woord bestaat hier niet! We hebben minstens een half uur aan de kassa staan wachten voordat we konden afrekenen. Waardoor? Gewoon, omdat de kassaman wat stond te kletsen en te klooien met andermans boodschappen. Ongelofelijk! Bij de jumbo had je al 10 keer aan de bel kunnen trekken en je boodschappen gratis mee kunnen nemen. En we hadden niet eens alle boodschappen bij elkaar, want de helft van de schappen was leeg. Geweldig. We voelden vanaf het concertterrein al een gigantische druk komen, omdat ze vonden dat we veel te laat waren. Erg hectisch dus. Snel zijn we met onze zware tassen de parkeergarage in gerend. Op naar de volgende winkel! Daar hebben we een kleine 20 liter water ingeslagen, zodat we eindelijk eens genoeg hebben en ook pappa en mamma van water kunnen voorzien.

Snel richting concert! We waren ontzettend op tijd, maar dat vond de rest van de groep niet. Maar goed, Myrthe en ik moesten ons natuurlijk ook nog omkleden. Maar ja, waar doe je dat? In de taxi dan maar. Zo hard hebben we nog niet gelachen hier. Myrthe zat in haar ondergoed in die taxi om de broeken om te wisselen. Ik wilde mijn nieuwe T-shirt aan, maar dat ging natuurlijk ook niet zonder bekijks van Indiase mannen in de auto's/scooters om ons heen. De rest besparen we jullie. Het was in ieder geval een keer (hard lachen) en nooit meer!

Gelukkig wist onze taxichauffeur meteen waar we naar toe moesten. Erg opgejaagd kwamen we ruim op tijd aan. 80.000 man werden er verwacht! Snel zijn we uitgestapt en richting ingang gelopen. Daar stond de groep op ons te wachten met polsbandjes en kaartjes. Ze stonden zelf ook nog in de rij. Al meer dan twee uur in de volle zon. Daar hebben wij geen last van gehad, want een half uur later konden we doorlopen. Vrouwen in een aparte rij, mannen in een andere. Op de vijf mannen zal er één vrouw aanwezig zijn geweest. Grappig om te zien! Gelukkig ook heel wat blanken. Eenmaal binnen zagen we een gigantisch terrein met een mooi podium. Alles in de volle zon! Om half 5 begon de eerste DJ met een opening act. Nou, dat kon ik hem nog nadoen. Na de eerste kwam gelukkig een betere en tot slot natuurlijk David Guetta! Wat was het sjiek om hem te zien. We stonden vrij vooraan en hadden heel goed zicht. Alle bekende nummers kwamen langs. Super om dat mee te mogen maken! Het was echt ontzettend druk en ik moet zeggen dat ik nog nooit zo geplet ben door twee zwetende Indiase meisjes. Eigenlijk was het een grote vieze bedoeling, helemaal toen iedereen begon te springen op de droge grond en een rookmachine dus niet meer nodig was. Maar dat hadden we er zeker voor over.

Om kwart over 8 was het voorbij. De hele massa liep richting uitgang. Wij gingen nog opzoek naar wat te drinken, maar dat werd helaas niet meer verkocht. Super slecht eigenlijk, want het was ontzettend heet geweest. Maar goed. Opzoek naar de taxi. We hadden gedacht (gehoopt) dat we die snel zouden vinden. Maar toen we aankwamen op een terrein waar minstens 5000 auto's konden parkeren, zonk de moed ons meteen in de schoenen. Zoveel witte auto's met Imperial erop. Bellen dan maar. Helaas was dat echt onmogelijk met onze chauffeur. Hij verstaat bijna geen woord Engels en kan het al helemaal niet terug communiceren. Uit wanhoop sprak ik een Indiase jongen aan met de vraag of hij kon communiceren met onze chauffeur. Dat gebeurde wel pas nadat we het terrein al van binnen en buiten gezien hadden, iedere witte auto gescand hadden en minstens vijf keer bijna omver waren gereden. Hij kon ons gelukkig richting plek begeleiden waar de chauffeur zou moeten zijn. En dat zonder verkeerde bijbedoelingen (maar natuurlijk wel overmatig geïnteresseerd). Na nog twee keer bellen, stond het meneertje opeens voor ons! Nog nooit zo blij geweest om een taxichauffeur te zien.

Na minstens drie uur onderweg door de gigantische verkeerschaos kwamen we weer aan op onze veilige campus. Om 12 uur lagen we in bed en kreeg ik nog een leuk smsje van pappa dat ze waren aangekomen in India. Ook dat is eigenlijk niet te geloven. Ze zijn hier!

De maandag is inmiddels alweer voorbij. Nog twee dagen en dan zie ik ze! Wat zullen we ook dan weer mooie nieuwe ervaringen opdoen. Het weekend was in ieder geval heel erg geslaagd.