Viviannalustermans.reismee.nl

You're just like your mother!

Ja hoor, het was eindelijk zo over! Pappa en mamma waren in India en kwamen naar mij toe. Mede wegens deze reden heb ik de afgelopen week schandelijk weinig aan deze website gedaan, maar ach. Mensen die leven in luxe zoals wij dat heel eventjes hebben gedaan, schrijven zich ook niet te blubber over hun ervaringen!

Wat een gekke week weer. Het voelt alsof het er minstens drie zijn geweest, zoveel is er gebeurd. De dagen voordat pappa en mamma hier waren, hebben Myrthe en ik de tijd een beetje uitgezeten totdat ze op de campus aan zouden komen. Onze lesjes op maandag braaf afgedraaid. Dinsdag werd het ons een beetje te veel. De vermoeidheid van het concert van David Guetta sloeg toe en we moesten noodgedwongen de lessen na de lunch skippen. We zijn dan ook na ons overvolle bord met rijst als een blok in slaap gevallen. We hebben zeker 2 en een half uur geslapen! Woensdag gelukkig weer met veel energie alle lesjes afgedraaid. Het is en blijft toch wel bijzonder hoor. Toch had ik maandag en dinsdag even een dip-gevoel. Even geen zin, even geen energie, even niet zo lekker in mijn vel. Gelukkig sloeg dat gevoel op woensdagavond weer om. We waren uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje van een tweeling (4 jaar) op de campus. Alle belangrijke staff was aanwezig. Het waren twee meisjes van een van de medewerkers, dat wordt uitgebreid gevierd. Prachtige kitsch jurkjes, een TAART (die ging er wel in!!!) en zelfs avondeten. Heel gezellig. Myrthe en ik zaten aan tafel bij grote baas Meru en zijn vrouw. We kregen gelukkig een lepel. Lekker Nederlands. Het eten was natuurlijk weer gewoon Indiaas. Helaas was mijn taart-smaak dus meteen weer weg. Sowieso waren we rijst als avondeten niet meer gewend. De noodles waren vaste prik. Maar we aten het natuurlijk netjes op. Er zaten groenten in. Eindelijk! Heel naïef wilde ik die lekkere groene boon opeten. Dat hele ding ging dus ook zo mijn mond in. Jammer dat het een Aziatische peper was! Mijn hoofd liep knalrood aan en ik heb de rest van de avond een peper in mijn maag gevoeld.

Na een nachtje slapen: donderdag! Opstaan, klaarmaken voor de laatste lesjes voordat onze kleine vakantie met pappa en mamma zou beginnen. We hebben welgeteld maar één les hoeven draaien, onder de rest zijn we uitgekomen. Konden we mooi op pappa en mamma wachten: op een steen onder een boom. Ik werd er toch wel een beetje zenuwachtig van! Er kwamen heel wat voertuigen langs. Na een uur kwam dan eindelijk DE taxi aanrijden. Nou zeg, bijna ongelofelijk, maar het waren echt pappa en mamma! Heel erg bijzonder om ze opeens op een voor mij inmiddels heel bekende plek, maar toch zo ver weg te kunnen zien. Ik was zo benieuwd wat ze van het land, de cultuur, mijn stageplek en al het andere zouden vinden. Het gaat hier toch wel om een hele andere wereld waar ik al zeven weken in rond loop! Het was in ieder geval geweldig om ze te zien.

Meteen zijn we met ze doorgelopen naar de dining hall voor de lunch, anders zouden we die missen. We liepen met pappa en mamma de hal binnen. Alle kinderen zaten nog te eten op de grond. Voor ons was er speciaal een tafel gedekt. Jullie hadden de reactie van pappa en mamma moeten zien. Geweldig vonden ze dat om daar zomaar binnen te lopen! En de blikken op de gezichtjes van de kinderen spraken ook boekdelen. Tsja, en toen moesten pappa en mamma er toch ook aan geloven. Rijst met prutjes en een banaantje toe! Gelukkig vonden ze het wel lekker en viel het ook goed. We zijn blijven zitten tot alle kinderen weg waren. Even acclimatiseren. Daarna hebben we pappa en mamma rondgeleid op de campus. Via de taal-lokalen naar ons art-block. Daar kwamen we in het danslokaal terecht waar een traditionele dans werd beoefend. Timing! Mamma vond het geweldig om te zien hoe ze die bewegingen maakten. Daarna het tekenlokaal. Al ‘ons' werk hangt daar aan de muren. Prachtig vonden ze het! En de kinderen stormden allemaal op hen af. Handtekening links, handschudden rechts. En natuurlijk de ontmoeting met Deepa. Wat heeft zij uitgekeken naar de komst van pappa en mamma. Het is trouwens heel grappig dat alle mensen hier vinden dat ik op mamma lijk, terwijl iedereen in Nederland zegt dat ik op pappa lijk.

Ook lieten we het dramalokaal zien. Toen kwamen we er natuurlijk ook niet onderuit om een dramales te laten zien. Nou zeg, wat was dat leuk. De 5th standard kwam binnen, gingen zoals gewoonlijk in een kring zitten en luisterden naar mijn instructie. Pappa en mamma ook in die kring! We lieten ze wat dingen zien die we gedaan hebben afgelopen weken. We speelden ook ‘moordenaartje'. Pappa en mamma deden mee! Heel erg sjiek was dat. En hoe gek is het als tussen al die bruine kindjes opeens je ouders zitten! Ik vond het zo fijn om te kunnen laten zien wat ik hier eigenlijk doe. Nu is er tenminste iemand in Nederland die mee kan praten! Na nog wat kletsen met de kinderen, vertrokken we richting huisje. Ook dat vonden pappa en mamma sjiek om te zien. En, waar wij natuurlijk op gebrand ware, die koffers van hun! Jeetje, wat wamen me daar veel spullen uit voor ons! Ten eerste meer dan 10kg schoolspullen. Geweldig! (We gebruiken ze inmiddels al.) En daarbij een dozijn wc-rollen, shampoo, koekjes, cup a soup, dropjes, kruidvat snoep, stroopwafels, noem maar op! En ... een ontzettend lieve verassing van Rick. Heerlijk, al die vertrouwde spullen en wat een luxe thuisgevoel had ik even.

Na het uitpakken van al die spullen hebben we pappa en mamma naar hun eigen huis gebracht. Wat een balzaal! Ze hadden vier slaapkamers tot hun beschikking. Super toch? We hebben even allemaal wat gerust en 's avonds gegeten bij Navis thuis (principal). Wat een eer. Ze kookte een heleboel Indiase specialiteiten voor ons en diende ons dat op. We aten dan ook maar met z'n vieren. Zij zat er als gastvrouw bij. We hebben geprobeerd met de handen te eten, zonder bestek. Leuk! Ook eens rotzooien op je eigen bord. Thuis mag ik nooit met mijn handen eten of ‘spelen' met eten. Na dat eten zijn we nog even wat gaan (proberen te) internetten om vervolgens heel moe in slaap te vallen. Voorbereiden op de komende vijf dagen samen!

Reacties

Reacties

Oma en Opa

Ja, wat een verhaal. Ik kan me dat heel goed voorstellen hoe je je hebt gevoeld Vivianna. Dat bewijst alleen maar dat je enorm geboft hebt met zulke ouders.
, niet waar ??Ik schreef al aan je ouders dat wij ons altijd erg trots voelen met onze kleinkinderen. Er is er niet één van de 8 die uit de boot valt. Allemaal mensen waar je in de wereld wat van kunt verwachten en de moeite doen om wat in de maatschappij te worden. Tante Leny zegt altijd: Geer bof toch mer met die jonge !! Bedankt voor je verhaal. Nu op naar de laatste loodjes. Groetjes.

Pappa en Mamma

Tjonge Vivianna, wat een geheugen heb jij. En wat weet je het weer goed te vertellen. Maar het WAS ook FANTASTISCH. Natuurlijk voor jou om iets te kunnen laten zien van jouw domein, maar zeker ook voor ons om te kunnen zien waar jij je al zes weken inzet voor de armste kinderen van een streek in zuid India. Geweldig om ook van Navis en Meru, toch de hoogste bazen, onder een speciaal eten bij elk van hen thuis, te mogen vernemen hoe tevreden ze over julllie zijn. Kompeleminte !!! We weten nu tenminste inderdaad in welke toch wel zeer povere omstandigheden jullie weer zijn teruggekeerd: geen stroom, geen water, ga er maar aan staan !! Nog anderhalve week, nog even volhouden ! Het gaat je lukken ! Liefs, je nog trotsere pappa en mamma

Jur

Zo blij als een kind, ik kijk door je verhaal nu al uit naar het moment dat mijn ouders langskomen :)! Je beschrijft het trouwens alsof jij en Myrthe zusjes zijn, erg leuk!

PS: als je nou keertje lekker taart wil eten in Bangalore, dan heb ik wel een adresje!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!