Dankjullie wel allemaal voor de ontzettend leuke/lieve reacties!!

Afgelopen zondag. Op naar Mamallapuram! De lekker koele taxi stond alweer op ons te wachten. Met een half uurtje zouden we er zijn. Lekker dichtbij voor Indiase begrippen! Als eerst bezochten we een mooie kusttempel. Een hele oude, die zelfs de tsunami heeft overleefd. De tsunami! Dat was toch wel even raar om te bedenken. Ook India heeft last gehad van die enorme golf. Niet zo veel, maar het zeewater was er wel. Na het bezoeken van tempel 1 vertrokken we richting tempel 2. Die bestaat uit vijf kleinere tempels die uit rotsen zijn gehouwen. Het zijn er vijf, omdat ze op ceremoniële tempelkarren lijken. Mooi! We zagen in Mamallapuram ook nog het grootste bas-reliëf ter wereld. Mooie beelden uit een reusachtige rots gehakt. 27 meter lang en 9 meter hoog. Indrukwekkend! En tot slot zagen we, heel grappig, Krishna's butterbal. Een gigantische ronde rots die op wonderbaarlijke wijze midden op een heuvel blijft liggen. Je zou zeggen dat het ding ieder moment naar beneden zou moeten rollen. Zie foto's! Na al die beelden-informatie is het niet gek dat ik ook nog even vermeld dat Mamallapuram bekend staat om zijn beeldhouwkunst. Ik heb dat beeldhouwen zelf ook nog even mogen proberen.

Tegen het donker aan zijn we weer in onze taxi gestapt. Mamma vond het wel goed zo tussen al die inlanders. We gingen terug naar ons hemelse resort, waar nog een verassing op ons stond te wachten. Myrthe en ik mochten nog niet weten waar we gingen eten. Dat bleek aan een tafel op/aan het strand te zijn met uitzicht over de zee. Het was natuurlijk wel donker, maar we hebben er heel lekker gegeten! Dat hele complex is een perfecte huwelijksreislocatie!

Nog even bellen met Rick en daarna lekker slapen in het zachte bed! Wat een heerlijke luxe dag.

Maandag. Opstaan en weer overheerlijke muffins eten! Oei, die kilo's zouden er vast snel weer aankomen. Al had ik geen idee hoeveel ik überhaupt was afgevallen, omdat we geen weegschaal hebben. Maar ja, het was zo heerlijk om eindelijk eens onbeperkt veel te eten. We voelden ons met de dag aansterken! Na het ontbijt weer snel die bikini's aan. Dit keer gingen we naar het strand. We kwamen nog niet aanlopen of er kwam een Henkie met handdoeken om onze bedjes klaar te maken. Netjes onder een rieten parasol. Geen hond op het strand, blauwe zee, wit strand, palmbomen achter ons. Klinkt dat niet als het perfecte plaatje? We hebben zelfs in de zee gezwommen (onder toezicht van Henkie)! In de Indische oceaan. Om precies te zijn in de Golf van Bengalen. Na dat zwemmen in de zee zijn we snel het zwembad ingesprongen, want de zee is niet zo schoon. Bedenk je maar eens dat 100 meter verderop een inheems dorpje ligt waar de mensen hun behoeftes op het strand achterlaten en dode koeien in de branding liggen. We zijn natuurlijk wel nog in India hè!

Na weer zo'n ochtend/halve middag chillen zijn we met de taxi naar Kanchipuram gereden. Dat is een stad bekend om zijn tempels en handgeweven zijden sari's (kleding van de vrouwen). 2 uur in de taxi. En hoe! Als ik mijn wagenziekte nu niet overwonnen heb, weet ik het ook niet meer. Dat die vering van de auto niet is geknakt. We hebben twee hele mooie tempels bezocht. Ik zou de namen echt niet meer weten, maar die zouden jullie toch niet kunnen uitspreken of lezen in zijn geheel. Ze waren heel groot en er waren weer een heleboel beelden van de goden Vishnoe en Shiva te zien. Heel mooi en met achter ieder beeld een eeuwen oud verhaal verscholen. Wat een geloof! En wat een mooie beelden ten opzichte van onze jezus aan een houten kruis. We kwamen natuurlijk ook de inmiddels bekende apen tegen. Die zie je echt niet in een Nederlandse kerk! Na die tempels wilde pappa ons een authentieke weverij laten zien die hij in januari heeft bezocht. We gingen weer met onze taxi door het drukke Kanchipuram. Wat een stadje. Krioelende donkere mensen over vieze straten met wat koeien, honden, kippen, geiten en een heleboel winkels. Een geweldige chaos. En toch begin ik daar aan te wennen. Het zijn precies de beelden die ik normaal alleen maar thuis op televisie zag.

De weverij was bijzonder om te zien. Zonder pappa hadden we die ook nooit gevonden! In een afgelegen steegje tussen een (vieze) koeienstal en wat muren in vonden we een klein fabriekje met een bijbehorende winkel. Daar zat een Indiër achter een heel oud, houten apparaat een sari te weven van echte zijden met gouddraad. Nadat we dat gezien hadden, wilden we natuurlijk ook die winkel zien. Wat een mooie, zachte, kleurrijke stoffen hadden ze daar! Sari's, tassen, sjaals, telefoonhoesjes, van alles! We hebben er goed inkopen gedaan. Tot slot hebben we gegeten in een vrij Westers hotel. Ook dat wist pappa nog te vinden. Heel fijn! Na het lekkere eten hebben we nog twee en een half uur in de taxi moeten zitten. Dat viel tegen. We waren doodmoe en we hebben zeker een half uur in de file gestaan. Heel vermoeiend! Maar het lekkere bed en de koele kamer maakten weer veel goed. We vielen als een blok in slaap in onze mooie cottage.