Het is vandaag 4 april. Er zijn pas vier dagen voorbij sinds we weg zijn van RICE MMS, maar het voelt alsof we alweer drie weken verder zijn. Zoveel hebben we gezien en gedaan!

Heel raar was het, toen we echt die campus afreden afgelopen zondag. We zouden er dit keer niet meer terug komen. Met een verdrietig maar ook heel voldaan gevoel reden we voor de laatste keer die binnenlandse, armoedige weg af naar Bangalore. Op naar Ashley inn; ons vertrouwde hotelletje. Leuk om daar weer (derde keer) aan te komen. We hebben ons even geïnstalleerd en zijn 's avonds nog met Juriën (medestudent) gaan uiteten. Heel gezellig!

Toen maandag. Even een dagje niks. Letterlijk! Ik denk dat het kwam doordat alle spanning van me af viel, waardoor ik me zo slecht voelde. Ik had koorts, stevige hoofdpijn en was misselijk. Een erg vervelende dag. We zijn eventjes wat boodschappen gaan doen en toen heb ik de riksja alleen terug genomen naar het hotel. Ik moest naar bed! En we zouden dinsdag gaan vliegen; dan moest ik me wel goed voelen. Jammer dat ik me dinsdag nòg slechter voelde. Volledig misselijk stond ik om kwart over 5 's morgens op. Die taxi in, vliegtuig in, vliegtuig uit. Ellende!
Gelukkig stond op het vliegveld in Trivandrum een taxi chauffeur op ons te wachten. Ik had het bordje met mijn naam weer gauw geschoten. Wat is het hier weer klam en heet! De chauffeur bracht ons naar ons eerste hotel in Kovalam. Dit is een vissersplaatsje aan zee dat het mooiste strand van Zuid India moet hebben. En dat heeft het!

Maar voordat we dat allemaal gingen ontdekken, zou en moest ik weer in bed liggen. Mijn hoofd viel er ongeveer vanaf. We hebben even gerust, even bij het zwembad gelegen en voor de rest heb ik alleen maar geslapen. Gelukkig voelde ik me 's avonds ietsje beter en zijn we nog even naar het strand gelopen. Er is zelfs een soort van kleine boulevard hier! Wat een westerlingen trouwens. We lopen hier inmiddels (EINDELIJK) met korte broeken rond, want dat zijn die Indiërs hier toch wel gewend! Op die boulevard liggen een héleboel van die kleine winkeltjes met de mooiste, kleurrijkste tassen, wijde broeken, beeldjes enzovoort. Echt een meiden-walhalla. Dames en heren: hier komen de cadeautjes vandaan!

Na die ellendige maandag en dinsdag kan ik gelukkig ook zeggen dat ik me vandaag weer een stuk beter voel. De hoofdpijn is ver gezakt en ik zit de Jelly Beans snoepjes van Rick weer te eten (en ze zijn nog altijd heerlijk).
Vanmorgen hebben we een uur heerlijk bij het zwembad gelegen. Met een doek op mijn hoofd net uit te houden. En wat word ik hier binnen een uur bruin gegrild! De Indiase gasten vinden het trouwens geweldig om foto's en video's van ons in bikini te maken. Heel irritant. Na dat uur zijn we gaan douchen en zou er een taxi voor ons klaar staan die ons naar de backwaters van India zou brengen. God weet wat daar zou gebeuren. Go with the flow!

Wat daar gebeurde? We kwamen in een ware droom terecht! Alsof we in de droomvlucht van de Efteling zaten. Ergens tussen de palmbomen aan een rivier stapten we met z'n tweeën één bootje in. Dat bootje ging met ons door de backwaters varen. Wat we daar twee uur gezien hebben, is naar mijn gevoel ook weer bijna niet over te brengen op papier. We voeren tussen de palmbomen door. Ik kon de boom aanraken zo smal waren de waterweggetjes. Er stonden allemaal inwoners in en bij het water. Ze waren zich aan het wassen (bruine mensen die helemaal wit zien van de zeep is geweldig!), tanden aan het poetsen, maar ook kleren aan het wassen, vissen en zwemmen. Geweldig om te zien! Al die kinderen en volwassenen stonden met hun bruine huidjes en witte tanden naar ons te zwaaien. Het was echt waanzinnig! Het lijkt hier een beetje op Indonesië zeggen de inwoners, en dat is vast en zeker waar. We ontmoeten hier een hele andere kant van India, letterlijk en figuurlijk! De jongen die ons bootje bestuurde liet ons uitstappen bij een drijvend vlot dat een restaurantje bleek te zijn. Geweldig voor mijn zeeziekte, alles schommelde. We hebben er een bananen pannenkoek met honing gegeten. Overheerlijk! Daarna bracht de jongen ons naar het strand. Daar was natuurlijk ook een zee! We sprongen uit de boot en zagen golven die we nog nooit hadden gezien. Ontzettende grote, witte golven in een mooie blauwe zee! Een sprookje. Myrthe wilde even een foto van mij maken in de branding. Erg mooi, maar ik zag niet aankomen wat Myrthe wel zag aankomen. Een enorme golf die héél ver uitrolde en mijn broek kliedernat maakte. Opeens stond ik tot aan mijn middel in het water! We hebben in ieder geval heel erg hard gelachen.

Na twee uur met onze haren in de wind en het zonnetje op onze benen door een sprookje te hebben gevaren, stonden we weer aan land. De taxichauffeur stond nog netjes te wachten. Een half uurtje verder waren we weer waar we nu zijn: op onze airco hotelkamer. Het is hier zo mooi, de perfecte huwelijksreis locatie! En dat is al de tweede keer dat ik dat opmerk in India. Dus wie weet ...
Ik ben nu in ieder geval nog een weekje met Myrthe op huwelijksreis. We genieten er met volle teugen van! Als we terug komen zijn we héél mooi bruin!