Na ons sprookjes avontuur in Poovar (backwaters) bij Kovalam hebben we een dag lekker niks gedaan. Eindelijk eens ècht helemaal niks! De hele dag alleen maar bij de zee en het zwembad gelegen. En wat zijn we daar ontzettend bruin van geworden! We hebben ons wel minstens zes keer opnieuw ingesmeerd, maar met succes. Heerlijk, in een windje onder de palmbomen. Beetje zwemmen als het zweet weer eens van ons afdroop en garnalencocktails eten als we honger hadden. Op het strand moesten we de vloed wordende zee in de gaten houden, maar dat werd op een gegeven moment veel te vermoeiend. Hadden we het toch maar in de gaten gehouden, dan waren onze handdoeken (met ons erop) niet overspoelt! Die avond hebben we heerlijk gegeten op de 'boulevard'. Lekkere dikke gamba's! Na nog wat shoppen, hebben we de zwoele, hete avond met skype afgesloten op onze heerlijke koele hotelkamer.

Gisteren zijn we doorgereisd naar Kanyakumari. Dat plaatsje ligt op de uiterste zuid punt van India. Wat een taxi-rit hebben we gehad. Twee en een half uur door één groot palmbomenbos rijden is super! Af en toe wat water links en rechts met wat hutjes tussendoor. Een gigantische rotspartij en een kudde koeien. Een heel ander India dan we tot nu toe gezien hebben! Het was trouwens goed te merken dat het goede vrijdag was. Op een gegeven moment konden we niet meer verder rijden, omdat we midden in een stoet mensen terecht waren gekomen. Links een hele rij vrouwen, rechts allemaal mannen. Ze droegen bijna allemaal een kruis op hun rug. Ik zal nooit meer vergeten wat er met Jezus gebeurde op goede vrijdag!
Bij het dorpje Kanyakumari komen drie wateren bij elkaar; de golf van Bengalen, de Indische Oceaan en de Arabische zee (de as van Ghandi is hier uitgestrooid). Hoppa: weer een reden om iets in India heilig te noemen! Er zou ook een hele mooie zonsondergang te zien zijn. Die veel helaas een beetje tegen, maar het moment voor de zonsondergang was goud waard. Myrthe en ik zaten als enige witjes op een rots te kijken naar alle Indiase mensen die zichzelf onderdompelden in de zee. Het water schijnt heilig te zijn. Vrouwen in sari's en mannen in redelijk normale kleren gingen zo het water in. Wat een geweldige ongeorganiseerde, vieze, hete chaos was het daar. Maar dat moment zullen we nooit meer vergeten! Ik zal ook nooit meer vergeten hoe vaak er een fototoestel op mij gericht is, zonder dat ik de mensen ken die de foto maken. Héél irritant! Ik begin zo langzamerhand behoorlijk uit te kijken naar alleen nog maar witte mensen om me heen!

Na weer een nachtje in een super mooi hotel (met een heerlijk zwembad, dat we natuurlijk ook even hebben uitgetest), zouden we weer terug gaan reizen naar het noorden. Vier uur onderweg naar Varkala. We zijn benieuwd naar het volgende hotel en de mooie dingen die we weer gaan zien!