Het is bijna alsof we drie dagen in een huwelijksreisgids hebben geleefd. Kovalam was al mooi, maar Varkala spant de kroon! Een lekkere warme, schone zee met een heel mooi, breed strand gelegen aan een knal rood cliff met daarop duizende palmbomen. Dat klinkt toch als uit een boekje?

Het hotel waarin we sliepen, was net zo. Een mooie hotelkamer die maar 200 meter van de zee afligt, met een zwembad onder ons raam dat op het strand ligt. Vanuit het zwembad en ons bed hoorden we de golven van de zee. Kortom: een en al romantiek. Hier neem ik Rick een keer mee naar toe!

De afgelopen drie dagen hebben we bij het zwembad en op het strand gelegen. Echt een paar dagen bruin bakken tussen de krabjes en honden in. Die honden komen gezellig onder de strandbedjes liggen. We lagen op een stuk strand waaralle blanke mensheid die aanweizg was in Varkala, zich had gesetteld. Grappig om te merken dat je dan toch bij je eigen soort kruipt.Een stuk verderop waren Brahmanen (hoge priesers) continue offers in de zee aan het gooien. Bloemen, bananen, kokosnoten. Ook hebben we de laatste souvenirtjes en cadeautjes gekocht in kleine winkeltjes boven op de cliff. Met een behoorlijke lange, steile trap konden we daarbovenop komen. Niet dat op die cliff stevige hekken staan of zo, je dondert er zo vanaf als je niet goed oplet! En wat hebben we daar gezweet. Onze kleren waren binnen een uur kletsnat. Op iedere plek van je lichaam die je maar kunt bedenken stroomde het water gewoon naar buiten. Ongelofelijk!

We hebben twee keer gegeten boven op de cliff. En lekker! Garnalen, lasagna, Franse uiensoep. Eén avond had ik prawn masala met garlic naan. Ik heb de afgelopen tien weken nog niet zo lekker gegeten! Masala is een soort van prutje, dit keer met tomatensmaak gemixt met koriander en god weet wat voor kruiden en groenten nog meer. En er zaten natuurlijk garnalen doorheen. Naan is een soort van brood. Het lijkt op Turks brood, maar dan lekkerder en dit keer met knoflook ingesmeerd. Heer-lijk! En dan te bedenken dat ik dat lekkere eten op at onder palmbomen waar slingers gekleurde lampjes inhangen met de zee op 100 meter afstand. 10 euro voor twee personen: hoofdgerecht en nagerecht! We eten hier trouwens nog steeds bijna niks op een dag. 's Morgens een eitje met twee sneetjes brood en een klein banaantje, 's middags vrijwel niks (zakje chips) en 's avonds fatsoenlijk avondeten.

Het bezichtigen van een tempel kon hier natuurlijk ook niet uitblijven. Op blote voeten (kunnen ze weer geld vangen voor het opslaan van je schoenen) moesten we weer een heleboel trappen op om van die oude mannetjes met doekjes om hun middel te zien bidden. Waarschijnlijk een van de laatste tempels die we gezien hebben. Want het is nog maar een week! En hoewel ik hier ontzettend geniet van alles wat ik nog zie en meemaak, ik ben ook heel blij als we zondag weer in het vliegtuig stappen. Ik kan niet wachten om iedereen thuis eindelijk weer te zien.

Nog anderhalve dag Trivandrum (stadje met vliegveld) en dan vliegen we weer terug naar Bangalore.